Ewing farm

Op weg van het station naar onze nieuwe verblijfplaats kwamen we als direct een dier tegen. Naast de weg kroop een ekidna rustig door het gras. Een ekidna is een soort grote egel, omdat zijn achterpoten naar achter wijzen om zich sneller te kunnen ingraven bij gevaar, stapt hij erg grappig. Leuke eerste ervaring op het platteland. Toen we aankwamen op de Ewingfarm, waar we de volgende weken zouden verblijven, zagen we onmiddellijk dat we met ons gat in de boter waren gevallen. We kregen een prachtige kamer in een huis dat dateert van 1860. In het huis woont ook een kokkin, die ons de komende weken van lekkere maaltijden zou voorzien. Het leven op de boerderij werden we al snel gewoon. We genoten van de mooie natuur en de rustige omgeving. We beleefde een paar toffe weken bij Nathalie, Nils, hun kinderen Wolfie en Hugo en inwonende vriendin Jenness. We werkten overdag vaak een paar uur in de tuin, we hielpen met de dieren, de groenten en het onderhoud. We maakten ook een aantal leuke uitstappen naar de nabijgelegen stadjes en toeristische trekpleisters. We gingen naar Woodend, Kyneton en Trentham en bezochten Hanging rock en de Trentham falls, de grootste waterval van de staat Victoria. Omdat het einde van de zomer nabij was en het dus enorm droog was, was de waterval echter niet meer dan een beekje. Toch was de plaats waar de rotswand uitgehouwen was door het water, de moeite om te zien. Het is een rotsformatie die ontstaan is door magma van een vulkaan. Omdat er een grote rots klem is geraakt tussen 2 andere rotsen en dus hangt, wordt de plaats hanging rock genoemd. We beklommen de scherpe pieken en kregen een mooi uitzicht over de grote, droge omgeving. Verder leefden we ons leventje op de boerderij en leerden we veel nieuwe mensen kennen. We gingen ook een dagje helpen bij de vriendelijke buur, Chris, die heel wat weg heeft van een rasechte cowboy. Als tegenprestatie nodigde hij ons uit om met hem mee te gaan naar de “footy” ofwel Australian football. Een soort kruising tussen voetbal en American footbal. Chris is een member in de Melbourn cricket ground en daardoor kon hij ons meenemen naar de beste plaatsen in het gigantische stadion. Voor aanvang van de wedstrijd kregen we een lekker avondmaal en tijdens de rust een half time tea, de oude britse cultuur heeft hier dus ook een plaatsje. Het was een zalige avond die we ons nog lang zullen herinneren. Ondertussen hadden Nils en Natalie een reis geboekt naar hun familie in de UK, dus begon de tijd voor ons te dringen om een eigen auto te kopen. We wouden opzoek gaan naar een busje, waar we onze eigen mobilehome van konden maken. Het was geen makkelijke zoektocht, maar uiteindelijk vonden we met de hulp van Nils een Toyota Hiace van 1998. De auto was van een loodgietersbedrijf en had dus nog maar één eigenaar gehad. Bovendien is het een diesel en die vind je hier niet makkelijk. Daarnaast had hij ook enorm veel ruimte achterin, kortom, het leek een goede koop. We besloten ervoor te gaan en zijn nu dus de trotse eigenaar van onze camionette “Pim”. Het links rijden was in het begin wat wennen, maar ondertussen zijn we er wel mee weg. We zijn nu volop bezig, de achterkant van het busje om te bouwen zodat we erin kunnen slapen en koken. Natalie en Nils stelde ons voor om in hun huis te verblijven terwijl zij op vakantie zijn en dat kwam goed uit voor ons, want daardoor zitten we niet met te veel tijdsdruk. Ondertussen tuinieren we verder bij vrienden en buren en verdienen we een centje bij. We hebben ook nog telefoonboeken in Woodend geleverd, dus onze dagen zijn druk gevuld. De herfst is hier nu volop bezig en het is hier kouder dan verwacht. Iedereen behalve ons is blij met de regen die het seizoen met zich meebrengt en de dorre vlaktes beginnen stilaan groen te worden. We zullen hier waarschijnlijk nog wel enkele weken blijven, tot dat alle tuinen in de buurt een groot onderhoud gekregen hebben. Daarna willen we toch wat warmere oorden opzoeken en zullen we waarschijnlijk de 4000km lange roadtrip richting Perth aanvatten. Misschien maken we nog een tussenstop in Adelaide, misschien ook niet, we zien wel. Groetjes van down under en tot binnenkort!