Noord-West Australië

16 oktober 2016 - Karratha, Australië

Na een super leuke tijd in Perth waren we toch weer blij om verder te reizen met ons busje. Onze eerste stop maakten we aan de Pinneacles, een plaats in de woestijn met prachtige kalksteenformaties. Daarna stopten we nog aan een zout meer waar we stromatolieten konden bezichtigen. Stromatolieten zijn een soort afzettingsgesteenten en behoren tot de oudste fossielen. In de namiddag reden we verder naar onze kampplaats aan een groot meer. Wegens gevaar voor parasieten konden we jammer genoeg niet zwemmen! De volgende ochtend bracht onze route ons verder in noordelijke richting, meer bepaald naar Geraldton. Onderweg zagen we veel wilde bloemen, waarvoor dit deel van Austalië erg bekend is. Aangekomen in het kuststadje hadden we meteen een vakantiegevoel. Veel inwoners van Perth brengen er dan ook hun vakantie of een lang weekend door. We gingen joggen langs het water en genoten wederom van de prachtige omgeving. We hadden kans om zeehonden te spotten maar ze besloten om die dag ergens anders te gaan rusten, jammer. Na Geraldton reisden we door naar het Kalbarri nationaal park. We maakten een wandeling naar een uitzichtpunt dat uitgaf op een prachtige, diepe canyon in het typisch rood Australisch gesteente. Daarna begon het echte avontuur waarbij we via nauwe paden, steile afdalingen en ladders uitkwamen aan de bodem van de canyon. We wandelden verder langs het water en volgden de rivier die door de canyon liep een klein stuk alvorens we aan onze weg naar boven begonnen. De volgende highlight op de planning was Shark bay, een nationaal park op een schiereiland. We reden het peninsula op en maakten een eerste stop bij shell beach. Een strand van meer de 100km lang dat volledig uit schelpen bestaat. Het zag er indrukwekkend uit! We reden verder en stopten bij Eagle Bluff, een platform dat uitkijkt op een prachtig stuk doorschijnende zee waar je allerhande dieren kan spotten. We zagen onder andere een "shovel nose ray" en een "nervouse shark". We bleven overnachten aan Eagle Bluff en gooiden in de vroege avond nog een hengeltje uit. Geen geluk, rijst met groentjes dan maar! De volgende ochtend stonden we op met het ochtendgloren en reden we naar Monkey Mia. Op deze plaats worden al sinds de jaren 60 dolfijnen gevoerd. De maatregelen zijn gelukkig wel serieus verstrengd sinds toen. De dolfijnen krijgen nog slechts 10 percent van hun dagelijkse voedselbehoefte en mogen niet aangeraakt worden. De interactie met de dieren is wel een super ervaring. We hadden het geluk dat we beidden uitgekozen werden om een dolfijn te voederen, echt de max! Om de dag af te sluiten reden we nog naar de Francois Peron homestead, waar we konden nagenieten in een natuurlijke warmwaterbron. Toen we de volgende dag onderweg waren naar Coral Bay werden we onaangenaam verrast. De auto had er plots geen zin meer in en had bijna geen vermogen meer. We slaagden er nog in aan een laag tempo verder te rijden tot aan Coral Bay waar we de wegenwacht belden. Langs de kant van de weg bleek er niets te doen aan ons probleem, dus moest de auto gesleept worden. De dichtstbijzijnde garage was 150km verder dus we moesten een uurtje of 2 wachten en besloten dan maar om onze zorgen even aan de kant te zetten. We trokken onze zwemkledij aan en gingen voor een verfrissende duik aan een van de parelwitte stranden in de baai. Wat later werden we dan opgepikt en werden we naar Exmouth gesleept. Gelukkig hadden we niet bespaard op onze pechverhelpingsverzekering dus het slepen was gratis, we konden overnachten in een motel en kregen een huurauto voor zolang Pim in de garage was. De volgende ochtend belden we met een klein hartje naar de garage en het nieuws was niet goed, zeg maar slecht! De injectiepomp van de auto bleek stuk te zijn en moest vervangen worden, een serieuze streep door onze rekening. Ach ja, we laten het niet aan ons hart komen. Das het leven zeker.. en we wisten wel dat zoiets kon gebeuren. We verbleven 5 dagen in Exmouth, een schiereiland op de noordwestelijke punt van Australië, en bezochten er voornamelijk het Cape Range nationaal park. We zagen er schildpadden, dolfijnen en uit het water springende walvissen, echt adembenemend. We gingen ook een dagje vissen en deze keer hadden we meer geluk! Een mooie queen snapper zou ons avondmaal worden, zo konden we toch wat besparen op eten. Na het weekend was Pim klaar en konden we onze reis verderzetten. Bij het uitrijden van het schiereiland bezochten we nog de jack knive gorge, een mooie canyon en reden door in noord-oostelijke richting. We vonden een slaapplaats bij de rivier en genoten van een relaxte namiddag met een goed boek. De volgende ochtend werden we gewekt door de hitte en waren we dus weer vroeg onderweg met bestemming Dampier. De topattractie van Dampier is het standbeeld van Reddog, een bekende hond uit de gelijknamige film. Het is een gezellige familiefilm die we voordien al gezien hadden, zeker een aanraden voor wie zich wil inleven in het afgelegen Australische mijnwerkersleven. Dit deel van Australië is namelijk de belangrijkste ijzerproducent ter wereld. Het grootste deel van het ijzer erts wordt van hier naar China verscheept waar het dan tot staal verwerkt wordt. Voor het weekend reden we door naar Karratha waar we bij vrienden van Simon en Sara verbleven, Felicity en Matt. We gingen kijken naar hun waterpolo wedstrijd en staken veel op van de voor ons onbekende sport. De zwembaden bevinden zich hier buiten, omdat het altijd zomerse temperaturen zijn, echt zalig! Zaterdag namen ze ons mee voor een trip op hun boot! We gingen snorkelen aan een rif in zee en relaxte in en op het water. Daarna vaarden we door naar een andere plek waar we besloten te vissen. We vingen veel verschillende vissen maar helaas waren ze allemaal te klein om op te eten. Nu is het zondag en vanavond gaan we naar de "staircase to the moon" kijken, een fenomeen dat 3 keer per jaar plaatsvindt. Het gebeurt wanneer de maan opkomt bij een extreem laag tij en de moddervlakte de optische illusie geeft van een trap naar de maan. We zijn erg benieuwd en hopen op een spektakel. Morgen rijden we verder naar Broome voor een nieuw avontuur! Groetjes en tot binnenkort! 

Foto’s

4 Reacties

  1. Thienpont:
    16 oktober 2016
    Hopelijk hebben jullie kunnen genieten van een denkbeeldig tripje naar de maan :-) of toch zeker van het spektakel! Klein beetje jaloers toch van die zomerse dagen bij jullie, hier is het ondertussen al een beetje herfst!
    Fijn dat we alweer een beetje met jullie mochten meereizen!
    Zorg goed voor mekaar en voor....PIM!
  2. Tant Monique:
    17 oktober 2016
    Ik heb weer volop genoten van jullie mooi reisverhaal .Wat een belevenissen .............!!!!!!!!!Nog veel plezier samen en lieve kusjes !!
  3. Martine:
    21 oktober 2016
    Inderdaad wat een belevenissen ... zou ik ook wel allemaal willen meemaken met uitzondering van de pech met Pim dan. Ook een beetje jaloers op der zomerse temperaturen - hier is het al ferm koud - ze geven al vriezen 's nachts. Ik wens jullie verder nog heel veel plezier en avontuur xxxx
  4. Marianne:
    26 oktober 2016
    Dag mooie tortelduifjes, jullie beleven toch echt wel een schitterende 'verlovingstijd' ;) Wat een avonturen in een prachtig decor, net een open dierentuin, wat een beestenboel zeg. Ik zag op jullie foto's diertjes die ik totaal niet kende. Schitterend! Jullie zijn al echte vissers geworden. Zorg nog goed voor elkaar en veel geluk met Pimmeke. Vergeet de zonnecrème niet, pfff ... om jaloers te worden XXX