Panama City

Na ons 5-sterren verblijf moesten we op zoek naar een nieuwe verblijfplaats. Via AirBnB vonden we een kamer in een appartement bij een koppel uit Venezuela. De stad zelf was super tof, voor ons een beetje een citytrip in onze reis. De wolkenkrabbers waren adembenemend en de wijken erg chique! Ook het Panama kanaal moesten we hier zeker gezien hebben. We namen de bus naar een buitenwijk van de stad waar we een goed zicht hadden op het ingenieuze kanaal. We zagen de gigantische schepen, met behulp van sleepboten en kabels aan de kant, binnen geloodst worden in een van de sluizen. Super impressionant, we voelden ons voor de eerste keer klein in Latijns Amerika! In de kleinere aftakkingen van het kanaal zagen we ook nog zoutwater krokodillen, nooit gedacht dat die hier ook zouden zitten! We bezochten ook de oude stad en wandelden langs de dijk en de gigantische vismarkt. We genoten van het sfeertje en besloten om wat te shoppen in de vele shopping centers! In onze nieuwe outfit vonden we onze weg naar een exclusief feestje op het dak van het Hard Rock Hotel, echt de max, de ambiance zat er dik in op het 62ste verdiep! Na 6 dagen hielden we het voor bekeken en besloten we door te reizen naar Colombia. Deze reis was enkel mogelijk met de boot of het vliegtuig, aangezien je de Darien Gap tussen Panama en Colombia niet kan doorkruisen omdat er geen weg is en omdat het er erg gevaarlijk is. We besloten om met het vliegtuig naar de grens te vliegen en van daar met de boot verder te reizen.  In de kleine luchthaven zaten we te wachten op onze vlucht terwijl iedereen de terminal leek te verlaten. We bleven nog met slechts enkele mensen over toen het onze beurt was om te boarden. We hadden wel een klein vliegtuig verwacht, maar dat het zo klein was hadden we niet durven dromen. Met slechts 6 personen zaten we in een mini vliegtuigje waarin we precies mee in de cockpit zaten. Leuk om alles zo eens mee te volgen! Het was een zalige vlucht om niet snel te vergeten! De luchthaven waar we aankwamen was niet echt een luchthaven, gewoon een landingsbaan met een klein, vervallen, gebouwtje. We doorkruisten te voet het dorpje Puerto Obaldia,waar we waren toegekomen en passeerden een louche douanepost, waar er meer rum dan koffie in hun thermos zat, alvorens een kleine boot op te stappen. Deze boot bracht ons over de grens naar Capurgana, een klein plaatsje waar je enkel per boot naartoe kan omdat er geen wegen door de achtergelegen jungle zijn. De stranden waren mooi en we hadden het gevoel weer op een Caribisch eiland te zijn. We rustten uit van de vermoeiende reis op het strand maar besloten de volgende dag verder te reizen omdat het plaatsje erg toeristisch en dus erg duur was. We namen een volgende boot richting Turbo, veruit het vuilste stadje dat we al zijn tegengekomen. We wouden dus liefst zo snel mogelijk de bus op richting Cartagena. Met een overstap in Montería kwamen we om 12u 's nachts eindelijk aan in Cartagena, een stad waarvan we hoge verwachtingen hadden! Of deze ook werden ingelost lees je in het volgende verslag!