Santa Cruz en Samaipata

Het was al laat toen we aankwamen in Santa Cruz. In onze Lonely Planet hadden we al een goed hostelletje gevonden dus we wisten waar naartoe. De volgende ochtend opgestaan en de Plaza Mayor gezocht om wat info te vergaren. In het toeristisch bureau was meteen een mooie tentoonstelling van lokale schilderwerken. De beelden waren allemaal van tropische dieren en sprongen echt ik het oog, jammer dat we geen plaats hebben voor een canvas in onze rugzak! Door het zien van de beelden hadden we zin gekregen om wat dieren in het echt te zien en we trokken naar de lokale zoo. De zoo was algemeen gezien mooi gemaakt en goed verzorgd (zeker als je weet dat de toegangsprijs nog geen anderhalve euro bedroeg). Voor sommige dieren waren de kooien mooi ruim maar voor andere echt wel veel te klein, we vonden het toch wel wat zielig allemaal. Nadien namen we de bus terug richting stad en verfriste ons met een lekker vers fruitsap, dat hier op elke hoek te vinden is. We gingen naar de markt en kochten een reuze avocado en wat andere ingrediënten voor een lekker broodje guacamole als avondmaal. Met een volle maag trokken we terug naar het centrum voor een lekkere cocktail op een dakterras, zalig verfrissend! De volgende ochtend vroeg uit de veren. We vertrokken te voet met pak en zak naar de andere kant van de stad voor een "collectivo" naar Samaipata. Even wachten tot het busje vol was en we waren weg. Een 3-tal uur later kwamen we aan in het dorpje Samaipata, het was er zalig rustig. We vonden een goedkope maar degelijke "alojamiento" en gingen direct op verkenning. Echt leuk om uit de stad (en de uitlaatgassen) te zijn. We genoten ervan gewoon wat rond te lopen en het was al rap avond. Ook hier vonden we weer een vegetarisch restaurantje en we aten een lekkere groentenpasta. Daarna een gezellige bar (met happy hour) gezocht voor een gezellige cocktail/kaartavond en aten in de late uurtjes nog een lekkere falafel. De volgende middag zaten we te eten op een terrasje toen een fransman ons vroeg om een taxi te delen naar "El fuerte", een pre-Inca ruïne een stukje buiten de stad. We wouden toch zowiezo een bezoekje brengen aan deze site dus het kwam goed uit de kosten te delen. Een uurtje later waren we onderweg. El fuerte is eigenlijk grote rots die volledig gebeeldhouwd werd door een amazonestam lang voor de tijd van de Inca's. Echt wonderbaarlijk hoe ze de rots toen al konden uithouwen met zo'n beperkt materiaal. El fuerte werd later wel door de Inca's ingenomen en ook de Spaanse conquistadores maakten later gebruik van de strategisch hooggelegen plek. Enfin het was echt de moeite! Op de terugweg ontmoetten we 2 andere fransmannen die vroegen of we de volgende dag niet mee naar cloudforest wouden, een nabijgelegen stuk jungle met reuzevarens. Zo geschiede de volgende dag, om iets na 9 waren we onderweg voor een leuke trektocht. Onze gids, een 69 jarige Boliviaan was echt top. Met de jeep reden we eerst een stuk het oerwoud door kleine wegjes en door rivieren! Toen de jeep niet meer verder kon stapten we uit en begon onze trektocht. Het bos was echt indrukwekkend. De reuzevarens groeien slechts 1cm per jaar en sommigen waren wel 20 meter hoog. Door de vochtigheid was de weg super modderig en door de begroeiing moest de gids, met zijn machete, de wegjes letterlijk open hakken. Het was een echt avontuur! Na 5 uur ploeteren, toe we bijna terug aan de jeep waren had moeder natuur nog een verrassing voor ons in petto. Een tarantula op onze weg. Het scheelde niets of Svenja was er op getrapt! Gelukkig kruiste deze achtpotige verschikking pas op het einde ons pad, anders hadden we de hele weg met een klein hartje gestapt, haha! Niet veel later kwamen we terug bij de jeep en keerden terug richting Samaipata. We namen nog snel een frisse douche en aten een heerlijke volkoren pizza. Daarna wandelden we naar de hoofdweg om onze nachtbus naar Sucre te nemen. Deze keer wel een ticket gekocht dus geen uren wachten. Wat verkocht werd als een slaapbus was een van de slechtste bussen die we tot nu toe gehad hadden. Na wat onderhandelen konden we gelukkig een deel van onze ticketprijzen recupereren, zo gaat dat hier. Ondertussen zijn we in de gezellige stad Sucre. Het is hier feestweek omdat de stad op 25 mei zijn verjaardag viert dus we konden het niet beter treffen. Verslag van onze belevenissen hier volgt later!